«بعدها»، رمان تازه استفن کینک | دیدن مردگان و سیلی حقیقت

استفن کینگ در خاطرات خود «درباره نوشتن»، لحظه‌ای را در روند کار خود توصیف می‌کند که به یک سوال بزرگ می‌رسد: «آیا این داستان منسجم است و اگر چنین است، چه چیزی این انسجام را به یک آواز تبدیل خواهد کرد؟» با خواندن «بعدها»، به راحتی خواهید فهمید که در این رمان، کینگ به دنبال پاسخ این سوال رفته است.

جیمی هشت ساله، تنها فرزند تیا کانکلین، بچه‌ای بسیار بااستعداد است، اما نه از نوع معمول آن. او می‌تواند مردگان را ببیند. اگر خصوصیات این کودک برایتان آشنا به نظر می‌رسد، نگران نباشید؛ این رمان به ما اطمینان می‌دهد که داستان جیمی «مانند آن فیلم مشهور بروس ویلیس نیست.» در فیلم «حس ششم» با بازی ویلیس، پسربچه‌ای به نام کول نیز می‌توانست مردگان را ببیند. یکی از تفاوت‌های میان کول و جیمی این است که قهرمان کینگ فقط برای مدت کوتاهی (یک هفته یا همین حدود) پس از مرگ افراد می‌تواند آن‌ها را ببیند و، اما مهم‌ترین نکته این است که مردگان نمی‌توانند دروغ بگویند و اگر جیمی سوالی از آن‌ها بپرسد، مردگان هیچ چاره‌ای جز گفتن حقیقت ندارند.

 

استعداد عجیب وغریب جیمی (یا نفرین او) هدف سوءاستفاده بزرگ سالان قرار می‌گیرد؛ به عنوان مثال در یک اقدام ناامیدانه و قابل درک برای یک والد تنها که در آستانه ورشکستگی است، مادر جیمی از استعداد پسرش سوءاستفاده می‌کند تا متن آخرین رمان منتشرنشده توسط مشتری درگذشته مشهورش، رگیس توماس، را به دست آورد. اما روایت اصلی کتاب از جایی شروع می‌شود که دوست تیا، یک پلیس فاسد به نام لیز داتون، پی می‌برد که توانایی جیمی واقعی است و از او برای مزیت‌های شغلی خود سوءاستفاده می‌کند. این اقدام، لیز و جیمی را در معرض انبوهی از خطر‌ها قرار می‌دهد که عواقب ناگواری برای هر دوی آن‌ها درپی دارد. نتیجه، چیزی شبیه به یک ژانر ترکیبی از آب درمی آید؛ یک داستان کارآگاهی، یک داستان مهیج با بخش‌هایی از ژانر وحشت که فاصله بین روایت‌ها را پر می‌کند.

عناصر وحشت در این داستان زیادند؛ موجودات شیطانی از بعد‌های دیگر، موجوداتی «خارج از این جهان» و «خارج از زمان ما». اما در بیشتر مواقع ترس‌ها چیز‌هایی آشنا هستند؛ وحشت‌های قدیمی گونه انسان، از دست دادن عزیزان به علت بیماری یا پیری یا آلزایمر، از دست دادن معصومیت، شتاب گذر سال‌های زندگی و غیرقابل درک بودن زندگی روزمره.

علاوه بر این ها، افول وضعیت اقتصادی هم زمان با از دست دادن سلامتی در گذر سال ها، یکی از وحشت‌های انسان امروزی است که کینگ به آن پرداخته است. جیمی می‌گوید: «ابتدا دندان عقل مادر به جهنم رفت و آلوده شد. او مجبور شد همه آن‌ها را بکشد. این واقعا بد بود. بعد عمو هری، عمو هری مشکل آفرین که هنوز ۵۰ سال هم نداشت، پایش گیر کرد و افتاد و جمجمه اش شکست. این خیلی بدتر بود.»

صورت حساب‌های پزشکی سرسام آور، مالیات ها، وکلای کلاهبردار و... همه از وحشت‌های انسانی داستان «بعدها» هستند. کلمات و جملات کینگ مانند قطعات لگویی که استاندارد و ماهرانه ساخته شده اند، به خوبی کنار هم قرار می‌گیرند و چفت می‌شوند. خواندن نثر او بسیار راحت و لذت بخش است.

«بعدها» شبیه به یک ترن هوایی هیجان آور است که از لگو‌های کلمات ساخته شده است. وقتی به عقب برمی گردیم، تازه درمی یابیم که آنچه کینگ درکنار هم چیده است، چقدر شگفت آور است. او درواقع موفق به ساخت آن آوازی شده که هنگام نوشتن رمانش به دنبال آن بوده است.

منبع: نیویورک تایمز